Wycieczka na Babią Górę i do Orawskiego Parku Etnograficznego
Oferta przewodnicka:
Wycieczka ze mną może zawierać następujące elementy (do wyboru):
• wejście w różnych wariantach na Babią Górę,
• zwiedzanie Ośrodka Edukacji Babiogórskiego Parku Narodowego oraz Muzeum Turystyki Górskiej na Markowych Szczawinach, Orawskiego Parku Etnograficznego,
• odpoczynek i posiłek w schroniskach,
• podziwianie wschodu i zachodu słońca.
WYJŚCIE NA WSCHÓD I ZACHÓD SŁOŃCA NA OWIANY ZBÓJNICKIMI LEGENDAMI DIABLAK
Wersja 1
Podróż połączona z poznawaniem babiogórskiej przyrody, historii terenu, babiogórskich opowieści i legend oraz tajemnic, które znają tylko nieliczni. Podróż rozpoczyna się od zapoznania się z fauną i florą Babiej Góry (Ośrodek Edukacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego), a wędrówka zaczyna się spacerem spokojnym szlakiem do miejsca noclegu (nowego Schroniska na Markowych Szczawinach). Następnie, jest możliwość poznania historii turystyki Babiogórskiej (Muzeum Turystyki Górskiej na Markowych Szczawinach). Podczas magii zachodu słońca na szczycie. Nocleg w schronisku, a następnie wschód słońca podziwiając dywan białych mgieł z Diablaka. Powrót szlakiem widokowym do autokaru bądź w zależności od ustalonego wcześniej planu wędrówka po Paśmie Babiogórskim zapoznając się ze specyfiką przyrody tego niezwykłego regionu. W dalszej części wycieczki przewidziana jest podróż w czasie … „dotknięcie” historii i kultury Orawy (Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej).
Wersja 2
Wycieczka dwu lub wielodniowa w zależności od życzeń grupy. Podróż połączona z poznawaniem babiogórskiej przyrody, historii terenu, babiogórskich opowieści i legend po Polskiej i Słowackiej stronie. Zabieramy Państwa do miejsc, gdzie dawniej tętniło życie, a dziś są tylko pozostałości ruin tego życia … Podróż rozpoczyna się wędrówką spokojnym szlakiem do nowego Schroniska na Markowych Szczawinach, tam zapoznanie się z historią tego pierwszego w Beskidach polskiego schroniska oraz „dotknięcie” mało znanego schroniska, które mieściło się pod szczytem Diablaka (Beskidenverein). Następnie jest możliwość poznania historii turystyki Babiogórskiej (Muzeum Turystyki Górskiej na Markowych Szczawinach). Następnie wyprawa na szczyt, przywitanie Babiej Góry i historyczna wędrówka do ruin dawnego schroniska pod szczytem Babiej Góry, oraz do najwyżej położonego źródła w Beskidach Zachodnich. Następnie powiedzenie Diablakowi „dobranoc” podczas magii zachodu słońca. Nocleg po stronie Słowackiej (Slaná Voda) i nocne wyjście na wschód słońca na szczyt Babiej Góry (Diablak) lub Małej Babiej Góry (Cyl). Możliwość pozostania po stronie słowackiej dzień dłużej i korzystania z atrakcji jakie proponuje tamtejsze schronisko (spacer źródła słonej wody, basen, sauna i wiele innych) oraz poznanie historii i kultury tamtego regionu. Pomimo, że tak blisko, to Słowacka strona Babiej Góry ma całkiem inną specyfikę przyrody którą warto poznać. Zakończenie wycieczki po stronie Polskiej.
SPECYFIKACJA ZWIEDZANYCH MIEJSC:
Przemierzając „Szlak Zbójników Karpackich” dotrzemy do potężnego, górującego nad Orawą wyniosłego szczytu Babiej Góry, zwanej „matką niepogód” lub "zbójnickim matecznikiem". Musimy zdawać sobie sprawę, że Babia Góra była wykorzystywana przez setki lat jako miejsce bezpiecznego schronienia. W masywie Babiej Góry zbójnicy zakopywali zrabowane na Orawie, Liptowie i na terenach Małopolski kosztowności, złote i srebrne dukaty. Warto odwiedzić miejsca związane z działalnością zbójników, które znajdują się w masywie Babiej Góry. Są nimi m.in.: jaskinia w Urwistym Wąwozie, Tabakowy Chodnik, grota pod Mokrym Stawem, przełęcz Głuchaczki, przełęcz Krowiarki, przełęcz Brona, Izdebczyska, Zbójnicki Wąwóz, zbójnickie groty, Orawska Piwnica, knieja Czatożańska, Cyl oraz Diablak.
BABIA GÓRA
Babia Góra (również Diablak, słow. Babia hora, węg. Babia gura, niem. Teufelspitze czyli Góra diabła) – masyw górski leżący w Paśmie Babiogórskim Beskidu Żywieckiego (według słowackiej terminologii są to Oravské Beskydy) w Beskidach Zachodnich, osiągający wysokość 1725 m n.p.m. Jest to najwyższy szczyt całych Beskidów Zachodnich, najwyższy poza Tatrami szczyt w Polsce i drugi, po Śnieżce, pod względem wybitności. Zaliczany jest do Korony Gór Polski. Najwyższy wierzchołek, Diablak, odznacza się wybitnymi walorami widokowymi. Roztacza się z niego panorama na wszystkie strony, obejmująca Beskid Żywiecki, Śląski, Mały, Makowski, Wyspowy, Gorce, Kotlinę Orawsko-Nowotarską, Tatry oraz góry Słowacji. Granice Babiej Góry ograniczone są od zachodu przez Przełęcz Jałowiecką Północną (998 m n.p.m.), a od wschodu przez Przełęcz Lipnicką (pot. Krowiarki, 1010 m n.p.m.). Od południa rozciąga się Kotlina Orawska, a od północy masyw schodzi stromo w dolinę Skawicy. Północne, skaliste stoki charakteryzują się wyjątkowo dużym nachyleniem (do 70°).
W masywie babiogórskim wyraźnie można rozróżnić kilka kulminacji (od zachodu):
• Małą Babią Górę (inaczej zwaną Cylem – 1517 m n.p.m.),
• Kościółki (1620 m n.p.m.),
• Babią Górę (inaczej Diablak – 1725 m n.p.m.),
• Gówniak (inaczej Wołowe Skały – 1617 m n.p.m.),
• Kępę (1521 m n.p.m.),
• Sokolicę (1367 m n.p.m.).
Ponadto są dwie ważniejsze przełęcze: Brona (1408 m n.p.m.) pomiędzy Cylem a Kościółkami oraz Lodowa Przełęcz (1602 m n.p.m.) oddzielająca Kościółki od Pośredniego Grzbietu.
OŚRODEK EDUKACYJNY BABIOGÓRSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Ośrodek Edukacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego – muzeum Babiogórskiego Parku Narodowego mieszczące się w budynku Dyrekcji Parku w Zawoi – Markowej. Ośrodek w efektowny sposób prezentuje zagadnienia związane z przyrodą Babiej Góry, kulturą lokalnej społeczności i ekologią. Dzięki wyposażeniu ośrodka w nowoczesny sprzęt multimedialny zwiedzający mogą posłuchać odgłosów lasu i zwierząt w nim mieszkających, a także podziwiać górskie widoki. W ośrodku zorganizowano cztery wystawy stałe:
• Roślinność Babiej Góry – prezentacja walorów babiogórskiej przyrody, piętrowego układu roślinności, zwierząt zamieszkujących teren Parku;
• Stylizacja chaty góralskiej – prezentacja wystroju izb góralskich (czarnej i białej), oryginalnych sprzętów używanych w gospodarstwach domowych, strojów górali babiogórskich, narzędzi używanych przy hodowli owiec i produkcji sera;
• Panorama Babiej Góry – prezentacja układu sieci wodnej (potoków, źródeł), tras szlaków turystycznych;
• Mini galeria „Pod Cylem” – prezentacja prac regionalnych twórców ludowych
• Przed budynkiem ośrodka zorganizowano Ogród Roślin Babiogórskich oraz Ogród Zmysłów.
MUZEUM TURYSTYKI GÓRSKIEJ NA MARKOWYCH SZCZAWINACH
Markowe Szczawiny – niewielka obecnie polana na stokach Babiej Góry na wysokości 1180 m n.p.m. leżąca na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego. Dawniej część większej hali o nazwie Markowa Hala. Nazwa wywodzi się od właściciela – zapewne jakiegoś Marka z Zawoi. Przed laty wypasano na niej owce. Na tej części nieistniejącej już hali znajdowało się źródło (lub kilka źródeł) wody (szczawa) i stąd nazwa polany. Jest też inne pochodzenie nazwy wywodzące ją od szczawiu alpejskiego, do dziś obficie rosnącego w miejscach po dawnych zagrodach (gwarowe koszary) czemu sprzyja wysoka zawartość związków azotu (pozostałość po odchodach owiec).
Przed 1906 rokiem było to miejsce krzyżowania się kilku szlaków turystycznych oraz wygodne miejsce biwakowe dla turystów odwiedzających Babią Górę. W 1906 r. Towarzystwo Tatrzańskie zbudowało tu pierwsze polskie schronisko turystyczne w tej części Beskidów, znane do dziś jako schronisko na Markowych Szczawinach (choć obecnie na polanie stoi już zupełnie inny, nowy obiekt). Oprócz schroniska turystycznego na hali obecnie znajduje się także dyżurka GOPR (tzw. GOPR-ówka, udzielająca również noclegów) oraz niewielkie muzeum z wystawą dotyczącą turystyki w okolicach Babiej Góry. Muzeum otwarto w 1966 r. z inicjatywy wieloletniego szefa Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK, Edwarda Moskały. Obiekt jest jakby miniaturą pierwszego schroniska z 1906 r. i warto tam zajrzeć, nawet jeśli nie przepada się za muzeami. W muzeum zebrano mnóstwo zdjęć i dokumentów, archaiczny sprzęt turystyczny, makiety, stare mapy, drogowskazy i książki. Jest to najstarszy ośrodek muzealny – pośród sześciu założonych przy schroniskach górskich PTTK – otrzymał nową ekspozycję w większym budynku (muzeum przeniosło się z dawnej szopy gospodarczej do dawnej goprówki). Muzeum mieści się przy schronisku PTTK na Markowych Szczawinach w Babiogórskim Parku Narodowym.
ORAWSKI PARK ETNOGRAFICZNY
Orawski Park Etnograficzny – skansen regionalny tworzony od 1937 roku, otwarty w 1955 roku w Zubrzycy Górnej prezentujący dzieje, architekturę, kulturę materialną, społeczną i duchową regionu Górnej Orawy. Ekspozycja jest szczególnie interesująca ze względu na oryginalność regionalnej kultury powstałej w wyniku połączenia dorobku dwóch fali osadniczych – pasterzy wołoskich przepędzających tu swoje stada z terenów Karpat Wschodnich oraz rolników napływających od północy (z Małopolski). Muzeum zorganizowane jest w formie zespołu zabytkowych zabudowań (z pełnym wyposażeniem, udostępnionych do zwiedzania) rozmieszczonych na terenie parku.
Najważniejsze elementy ekspozycji to:
• Lamus - piętrowy budynek z XVIII wieku, otoczony otwartą galeryjką, nakryty gontowym dachem typu namiotowego, pełniący rolę spichlerza plebańskiego;
• Czarna Karczma - budynek z XVIII wieku typu "kurna chata" o zwartej bryle, nakryty wysokim gontowym dachem typu polskiego, obecnie recepcja i kasa biletowa muzeum;
• Chałupa Alojzego Dziubka z Jabłonki - chłopski budynek mieszkalny z pierwszej połowy XIX wieku, nakryty czterospadowym dachem, wewnątrz trzy duże izby w układzie amfiladowym;
• Pasieka z charakterystycznymi dla Orawy ulami kłodowymi;
• Dwór Moniaków - budynek rodziny sołtysa z XVII wieku, wnętrze typu "kurna chata", wewnątrz izby w układzie amfiladowym między innymi biała izba, czarna izba i salon, wszystkie bogato wyposażone zgodnie z ówczesnym zwyczajem;
• Zabudowania gospodarcze dworu - między innymi owczarnia, olejarnia, stajnie;
• Chałupa Paś-Filipka - klasyczna orawska chałupa z XIX wieku z czterospadowym dachem gontowym z amfiladowym układem pomieszczeń, wnętrza wyposażone w sprzęt pomocniczy do tkactwa;
• Chałupa Dziurczaka - budynek z końca XIX wieku, nieudostępniony do zwiedzania (archiwum muzeum);
• Folusz - zrębowy budynek służący do spilśniania sukna;
• Tartak - napędzany kołem wodnym;
• Kuźnia - z kowadłem i potężnymi miechami;
• Chałupa biednicka Możdżenia - budynek z końca XIX wieku, charakterystyczny dla niezamożnych chłopów, pod jednym dachem dwuizbowy dom mieszkalny i zabudowania gospodarcze.
Od początku lat 90. trwają prace nad utworzeniem nowej części skansenu w układzie oryginalnej struktury wsi orawskiej. Obecnie udało się odtworzyć kilka zagród z XIX wieku (zagroda Misińców, zagroda Małysów, zagroda Joanny Moniak, zagroda Czarniaków).
Wszystkie usługi i bilety wstępów do zwiedzanych obiektów na zapytanie z indywidualna kalkulacją!
Skorzystanie z usługi przewodnickiej i zarezerwowanie odpowiednich atrakcji wymaga wcześniejszej rezerwacji, której można dokonać w Żywieckim Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego pod nr tel./fax 033 475 96 52 lub 609 789 879 lub pisząc maila: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
Zapraszamy w Beskidy z Karpackim Gazdą!
