Pierwszy Polak który przebiegł Grecki SPARTATHLON i w klasyfikacji generalnej zajął 4 miejsce. Zdobywca Pucharu Europy w Supermaratonach. Zwycięzca wszystkich największych biegów narciarskich w Polsce (Piasty, Gwarki, Jaćwingów itd.). Były reprezentant Polski w biegach narciarskich. 2 krotnie drugi w Maratonie Piasków.              

Edward Dudek jest organizatorem wielu imprez sportowych na Żywiecczyźnie i nie tylko. Jemu zawdzięczamy takie imprezy jak: Międzynarodowy Bieg Dudka, Memoriał Ewy Dudek, Międzynarodowy Bieg Bacy, Mistrzostwa Polski Amatorów PZN w biegach narciarskich, EKO Bieg Szlakiem Dudka, Cross Beskidzki Węgierska-Górka Przybędza, Miting Biegowy.

Pasjonat sportu, rekreacji, biegów długodystansowych i crossów w terenie. Startował w niezliczonych maratonach na całym świecie, m.in. w Japonii na Maratonie Pokoju Hiroszima – Nagasaki, w Atenach, Rzymie, Paryżu, Roterdamie, Koszycach, Czadcy, Monaco, Bostonie, Berlinie, Wilnie, Brnie, Lwowie i wielu innych.

Edward Dudek jest najsłynniejszym organizatorem biegów masowych na Żywiecczyźnie. Od wielu lat jest propagatorem aktywnego spędzania czasu wolnego w Beskidach. Edward Dudek przez 25 lat organizował na Żywiecczyźnie tzw. Biegi Dudka. Przez ten czas na trasach w Radziechowach, Zimniku, Szczyrku czy Istebnej-Kubalonce przewinęło się tysiące biegaczy, którzy zawsze chętnie wracali do Edwarda Dudka na kolejne biegi. Bieg Dudka to już tradycja. Zawsze na początku stycznia setki osób przyjeżdżały na ten bieg. Edward Dudek założył słynny Rodzinny Klub Biegacza „Baca" Radziechowy. Zapraszamy na stronę www.maratonbeskidy.pl

Jacenty Ignatowicz mieszka w Żywcu, gdzie wraz ze swoimi dziećmi popularyzuje rodzimy folklor beskidzki. Gra na wszystkich instrumentach góralskich, a w czasie swoich występów widzów raczy także góralską gawędą. Chyba jako pierwszy z artystów góralskich powrócił do korzeni polskiej góralszczyzny i zaczął wykorzystywać multanki czyli naszą Polską fletnię Pana obok piszczałek i okaryn.

Folklor żywiecki, jest niezwykle bogaty, zarówno jeżeli chodzi o ilość jak i o jakość zachowanych zwyczajów, obrzędów, gawęd, pieśni i przyśpiewek góralskich.

Znanymi piewcami tego folkloru jest ród Ignatowiczów z Żywca - Moszczanicy. Dla żywieckich putoszy nie lada zaskoczeniem jest fakt, że rodzina ta jest rodem ,,niepilców" gdyż pochodzi z odległych okolic Lublina.

Urodził się 10 stycznia 1944 w oddalonym o 60 km od Lublina Parczewie. Od najwcześniejszych lat życia rozkochany był w muzyce. Jego przodkowie również byli uzdolnieni muzycznie, ale prawdziwa eksplozja talentu, wypłynęła dopiero u niego. Pierwszym jego instrumentem były skrzypce, na których zaczął grać pasąc w dzieciństwie krowy. Mimo tego, że był samoukiem, nie podzielił losu Janka muzykanta, gdyż po skrzypcach nauczył się jeszcze grać na kontrabasie i saksofonie. Było to podczas studiów na wydziale Łąkarstwa w Wyższej Akademii Rolniczej w Lublinie. Nabyte umiejętności muzyczne pozwoliły mu pomyślnie zdać egzamin weryfikacyjny w klasie saksofonu i klarnetu. Egzamin składał przed dyrektorem Filharmonii Lubelskiej. Grał na zabawach i weselach. A przede wszystkim w zespołach regionalnych: "Lubartowiakach", " ,,Jędrusikach" , ",Mimikrze" i " ,,Głusku".

W kalendarzu Beskidzkim z 1961 r. spotkałem się z ciekawym artykułem Leopolda Dudkiewicza zatytułowanym „Żywiecki Nikifor”. Artykuł ten pozwalamy sobie przedrukować w całości z nadzieją, że może ktoś z czytelników zechce uzupełnić ten bardzo skromny życiorys.

LUDOWY prymityw w malarstwie zrobił wszechświatową karierę. Przyniósł on m. in. wielką sławę utalentowanemu malarzowi ludowemu z Krynicy - Nikiforowi. Obrazy jego trafiły do prywatnych galerii, dostąpiły zaszczytu reprezentowania sztuki polskiej za granicą. Uroczo naiwny pejzaż, trafna charakterystyka przedstawianych postaci, a przede wszystkim uderzająco śmiała kolorystyka dziecięco prymitywnych obrazków Nikifora - oto podstawowe cechy jego artyzmu.

Ziemia Żywiecka szczyci się, że jest ojczyzną równie ciekawego malarza, przedwcześnie zmarłego ludowego artysty, Franciszka JANECZKI. Janeczko został odkryty przez Tadeusza Seweryna na kilka lat przed II wojną światową w Sporyszu-Świnnej. Malarz-samouk miał wówczas lat 30 i pełnił obowiązki pasterza u bogatych gospodarzy. Malował w godzinach wolnych od pracy, w głębokiej tajemnicy przed swoimi gospodarzami, którzy nie byliby zbudowani, dowiedziawszy się, że ich pasterz pała się takimi "głupotami". Janeczko był chory, a oprócz tego jego organizację psychiczną podkopywała nadmierna pobudliwość i wrażliwość nerwowa. Będąc lunatykiem budził wśród otoczenia wiejskiego zabobonny strach jako stworzenie niesamowite.

Stanisław Pyjas (ur. 4 sierpnia 1953 w Żywcu, zm. 7 maja 1977 w Krakowie) – działacz opozycyjny okresu PRL, student filologii polskiej i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego śmierć w tajemniczych okolicznościach kilka dni przed juwenaliami wstrząsnęła środowiskiem akademickim Krakowa i Polski. Zarówno śledztwo i sekcja zwłok przeprowadzona w roku 1977 jak i prowadzone od 2008 roku śledztwo IPN, w tym ekshumacja zwłok Pyjasa wykazały, ze student zginał w wyniku nieszczęśliwego wypadku. Przyczyną śmierci Stanisława Pyjasa było śmiertelne zachłyśniecie się krwią, przy niewielkim, ale dość silnie krwawiącym urazie twarzoczaszki, przy znacznym stopniu upojenia alkoholowego. Jest pochowany na cmentarzu w Gilowicach.

Marieta Żukowska (ur. 1 lipca 1982 w Żywcu) – polska aktorka filmowa i teatralna.

Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Aktualnie aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi.

Za swoje role teatralne otrzymała do tej pory 10 nagród teatralnych, była nominowana do Orła za rolę Teresy w filmie Nieruchomy poruszyciel. W swoim dorobku ma role filmowe i teatralne oraz telewizyjne, m.in. Marii Rost w serialu Londyńczycy czy Aleksandry Duszyńskiej w serialu Majka.

W 2012 roku urodziła córkę Mię, której ojcem jest Wojciech Kasperski.

Agata Wróbel (ur. 28 sierpnia 1981 w Żywcu) – polska sztangistka startująca w kategorii +75 kg, srebrna i brązowa medalistka olimpijska, mistrzyni świata, 3-krotna mistrzyni Europy i 8-krotna mistrzyni Polski (1997, 1998, 1999, 2000, 2002, 2003, 2005, 2010).

Pochodzi z Jeleśni. Karierę sportową rozpoczęła w 1996 roku w klubie Góral Żywiec od trójboju siłowego. Jej pierwszym trenerem był Edward Tomaszek. Jej ostatnim klubem był WLKS Siedlce. Pierwszym startem Agaty Wróbel były Mistrzostwa Polski Młodzików w trójboju siłowym w Kielcach, gdzie zdobyła złoty medal. Na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney zdobyła srebrny medal, natomiast na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach brązowy.

Nieoczekiwanie w grudniu 2006 roku podjęła decyzję o zakończeniu kariery, gdy dowiedziała się, że jest zakażona wirusem zapalenia wątroby typu C. W międzyczasie próbowała także swoich sił w zawodach siłaczy. Pod koniec 2009 roku wznowiła karierę. Wystąpiła m.in. na mistrzostwach Europy w Mińsku, na których zajęła 8. miejsce w dwuboju z rezultatem 215 kg. W czerwcu 2010 roku zdobyła swój ósmy złoty medal na mistrzostwach Polski, jednak z przeciętnym, w porównaniu do poprzednich lat, wynikiem. Pod koniec 2010 roku ogłosiła koniec zawodowej kariery sportowej.

Zapraszamy do Żywca!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

Marcin Rozynek (ur. 16 maja 1971 w Żywcu) - polski wokalista rockowy, autor piosenek, producent muzyczny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Wydał w swojej karierze sześć płyt studyjnych, z czego dwie nagrał z zespołem Atmosphere. Współpracował z Grzegorzem Ciechowskim.

Życie i twórczość

Marcin Rozynek muzyczną działalność rozpoczął w zespołach Esther (1989) oraz Książę i Esther (1992).

Szerszej publiczności pokazał się jako wokalista formacji Atmosphere, powstałej w 1993 roku w Lesznie. W 1994 roku grupa wystąpiła na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w Warszawie, gdzie zdobyła drugą nagrodę po Myslovitz. Dwa lata później zespół wygrał konkurs Marlboro Rock In. W 1997 roku ukazał się debiutancki album zespołu - Atmosphere, a w 1999 kolejny - Europa naftowa. Atmosphere zostało laureatem nagrody miesięcznika Tylko Rock w kategorii Płytowy debiut roku 1997, uznane zostało również Debiutem roku według czytelników tego miesięcznika, oraz zdobyło nominację do nagrody Fryderyk w roku 1998 w kategorii Debiut roku. W 1998 roku Atmosphere wystąpiło w na festiwalu opolskim z utworem Niewielki Skrawek Ziemi.

Tadeusz Rakoczy (ur. 30 marca 1938 w Gilowicach) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny bielsko-żywiecki od 1992.

Po ukończeniu Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Krakowie otrzymał 23 czerwca 1963 święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Karola Wojtyły. Był wikariuszem w Wadowicach, prefektem w seminarium duchownym i wykładowcą na Papieskim Fakultecie Teologicznym w Krakowie, a także duszpasterzem we Francji i Włoszech. W latach 1978–1992 był zatrudniony w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej.

Po prawie trzydziestoletniej posłudze duszpasterskiej w archidiecezji krakowskiej, po reorganizacji struktur terytorialnych Kościoła katolickiego w Polsce 25 marca 1992 został mianowany biskupem diecezjalnym nowo powstałej diecezji bielsko-żywieckiej. Sakrę biskupią przyjął 26 kwietnia 1992 z rąk papieża Jana Pawła II oraz współkonsekratorów – kardynałów Franciszka Macharskiego i Angela Sodano.

22 maja 2009 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej.

Zapraszamy do Żywca!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

Tadeusz Władysław Pieronek (ur. 24 października 1934 w Radziechowach) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sosnowiecki w latach 1992–1998, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 1993–1998, profesor kanonicznego prawa procesowego.

W latach 1951–1954 studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a po likwidacji wydziału w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1957. W latach 1956–1960 kontynuował studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie otrzymał doktorat. W latach 1961–1965 studiował na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie oraz ukończył 3-letnie Studium Roty Rzymskiej, uzyskując w 1965 dyplom adwokata rotalnego. W 1975 uzyskał habilitację, a w 1987 tytuł naukowy profesora. Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności.

Sebastian Kawa (ur. 15 listopada 1972) – polski pilot szybowcowy, ośmiokrotny mistrz świata w różnych konkurencjach.

Początkowo uprawiał żeglarstwo. Wielokrotny mistrz Polski, zwycięzca spartakiady młodzieżowej. Uczestniczył też w mistrzostwach świata i dwukrotnie Europy pływając w klasie Cadet.

Członek Aeroklubu Bielsko-Bialskiego. W latach 2003-2012 zdobył pięciokrotnie tytuł mistrza świata (nie licząc mistrzostw formuły Grand Prix), trzykrotnie (w kolejnych trzech pierwszych mistrzostwach tej formuły) tytuł mistrza świata Grand Prix (wyścigi szybowcowe) i trzykrotnie mistrza Europy. Wielokrotny lider światowej listy rankingowej pilotów. Były rekordzista świata. Znaczącą część tych sukcesów odniósł startując na szybowcach polskiej konstrukcji (PW-5 i SZD-56-2 Diana 2).

Sebastian jest także znany z wielu publikacji web'owych i filmów popularyzujacych szybownictwo.

Zapraszamy do Żywca!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

Tomasz Adamek (ur. 1 grudnia 1976 r. w Żywcu) – polski pięściarz, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF i IBO w kategorii juniorciężkiej oraz WBC w kategorii półciężkiej, medalista mistrzostw Europy amatorów, międzynarodowy mistrz Polski. Zdobywca 2. miejsca w 2005 i 4. w 2006 roku w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski. Założyciel klubu sportowego KS Cios-Adamek w Gilowicach.

Jest pierwszym Polakiem, który zdobył "Muhammad Ali Giant Athlete Award", nagrodę imienia Muhammada Alego za wybitne osiągnięcia sportowe i postawę poza ringiem, a także The Ring championship belt − pas mistrzowski magazynu The Ring.

Tadeusz Wrona (ur. 16 kwietnia 1954 w Żywcu) – polski pilot cywilny. Zdobył światową sławę po udanym awaryjnym lądowaniu lotu PLL LOT 016.

Od młodości uprawiał szybownictwo wyczynowe, najpierw w Aeroklubie Ziemi Lubuskiej, w czasie studiów na Politechnice Rzeszowskiej w aeroklubie PLL LOT w Piotrkowie Trybunalskim, a od 2001 roku w aeroklubie w Lesznie. Posiada Złotą Odznakę z Trzema Diamentami przyznaną przez Aeroklub PRL (dziś Aeroklub Polski) w imieniu Międzynarodowej Organizacji Lotniczej (FAI) oraz Odznakę Żurawia przyznaną przez PLL LOT.

Awaryjne lądowanie lotu PLL LOT 016

1 listopada 2011, zmuszony awarią samolotu Boeing 767 (lecącego z Newark, w stanie New Jersey w USA), dokonał skutecznego lądowania awaryjnego na pasie lotniska Chopina w Warszawie bez wysuniętego podwozia. Żadna z 231 osób znajdujących się na pokładzie nie ucierpiała. Przebieg lądowania został zarejestrowany przez ekipy telewizyjne, a relację z lądowania wyemitowało wiele telewizji na świecie.

Golec uOrkiestra – grupa muzyczna założona przez braci Pawła i Łukasza Golców z Milówki w 1998 roku.

Pierwszy skład zespołu tworzyli: Łukasz Golec (trąbka, flugelhorn, śpiew), Paweł Golec (puzon, tuba, śpiew), Edyta Golec (ówcześnie Mędrzak; altówka, śpiew), Jarek Zawada (skrzypce, śpiew), Grzegorz Juroszek (altówka), Maciek Rosenberg (drugie skrzypce), Andrzej Małyjurek (pseudonim "Juri"; kontrabas) oraz Krzysztof Puszyński (akordeon, śpiew). Początkowo zespół dawał koncerty z okazji świąt kościelnych i państwowych oraz w klubach. W 1999 roku zespół powiększył się do dziesięciu osób za sprawą Jarka Grzybowskiego (pseudonim "Grzybek"; perkusja) oraz Zbigniewa Michałka (pseudonim "Baja"; skrzypce, śpiew). W tym samym roku zespół wydał swój debiutancki album Golec uOrkiestra 1 nagrany w marcu 1999 roku w Bielsku-Białej. Podczas koncertu sylwestrowego na Placu Zamkowym w Warszawie grupa wykonała utwór "New York Baca Millenium Song" w towarzystwie Michała Urbaniaka, Urszuli Dudziak, Miki Urbaniak, Marcina Pospieszalskiego i Michała Sęka.

Monika Brodka (ur. 7 lutego 1987 w Żywcu) – polska wokalistka popowa. Laureatka trzeciej edycji programu telewizyjnego Idol. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV.

Debiut fonograficzny Brodki zatytułowany Album ukazał się w 2004. Ciesząca się popularnością w Polsce płyta uzyskała status złotej sprzedając się w nakładzie 35 tysięcy egzemplarzy.

Monika Brodka pochodzi z Twardorzeczki, wsi koło Żywca. Wychowała się w góralskiej rodzinie o tradycjach muzycznych. W wieku sześciu lat podjęła naukę gry na skrzypcach. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu w klasie językowej.

Joachim Badeni, właśc. Kazimierz Stanisław hrabia Badeni herbu Bończa (ur. 14 października 1912 w Brukseli, zm. 11 marca 2010 w Krakowie) – polski prezbiter rzymskokatolicki, dominikanin, mistyk, duszpasterz akademicki, autor książek.

Rodowód i lata młodzieńcze

Syn dyplomaty, radcy poselstwa austriackiego w Belgii Ludwika hrabiego Badeniego (1873-1916) i Szwedki Alicji z domu Ancarcrona (1889-1985). Potomek rodu Badenich, których wpływy polityczne i potęga finansowa sprawiły, że Galicję i Lodomerię nazywano niegdyś Republiką Badeńską. Imię otrzymał po dziadku Kazimierzu Badenim (1846-1909), namiestniku Galicji i premierze Austro-Węgier z nadania cesarza Franciszka Józefa (w latach 1895-1897). W 1914 rodzina Badenich przeniosła się do Szwajcarii, a następnie do Wiednia, gdzie dwa lata później zmarł jego ojciec. Od 1916 zamieszkał razem z matką w Busku na dzisiejszej Ukrainie. Po ponownym zamążpójściu jego matki za arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca urodziło się jego przyrodnie rodzeństwo: brat Karol Stefan (ur. 1921), siostry: Maria Krystyna (ur. 1923) i Renata Maria (ur. 1931) oraz zmarły w wieku dziecięcym Olbracht Maksymilian.

Andrzej Komoniecki - wójt żywiecki, żyjący w latach 1658 - 1729. W 1686 roku został burmistrzem a od roku 1688 został wójtem. Był fundatorem wielu znaków cechowych cechów żywieckich oraz kaplicy na górze, ówcześnie Borkowskiej, dziś Burgałowskiej wznoszącej się nad miastem.

Podczas 40 lat sprawowania urzędu wójta żywieckiego zajmował się, w dzisiejszym tego słowa znaczeniu, pracą naukową. Efektem jego pracy było monumentalne dzieło, kronika miasta Żywca pt. "Chronografia albo Dziejopis Żywiecki". Podczas pracy nad kroniką miejską, dokonał wielu odpisów nieistniejących już dokumentów oraz opisał w układzie chronologicznym dzieje miasta i okolic od 1400 do 1729 roku. W chwili obecnej jest to niejednokrotnie jedyne źródło w zakresie historii Żywca. Napisał też "Rychwalda Monumenta". Rękopis ostatecznej wersji dzieła (było ich kilka, część znajduje się w AP w Żywcu) znajduje się w Muzeum Żywieckim.

Współcześnie było kilka wydań drukiem:

• Tom I Dziejopisu do roku 1704 opracował i wydał w 1938 prof. Stanisław Szczotka. Nakład tomu II z tego wydania zniszczyli Niemcy w 1939 roku.
• W 1987 Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej wydało całość w redakcji i opracowaniu Stanisława Grodziskiego i Ireny Dwornickiej - naukowców z Instytutu Historii Prawa UJ. W 2005 roku wydawnictwo wznowił Urząd Miasta Żywca.

Zapraszamy do Żywca!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

Maria Krystyna Altenburg (ur. 8 grudnia 1923, w Żywcu, jako Maria Krystyna Immaculata Elżbieta Renata Alicja Gabriela Habsburg-Lotaryńska) – księżniczka von Altenburg, jest córką arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga i jego morganatycznej żony - Szwedki, Alicji Ankarcrony. Ze względu na pochodzenie z morganatycznego związku nie posiada prawa do dziedziczenia tronów Habsburgów, nie mając także prawa do zwyczajowych dla Habsburgów tytułów arcyksiążąt cesarskich i książąt królewskich. Na mocy rodzinnego postanowienia jest arystokratką z tytułem księżnej von Altenburg.

Księżniczka Maria Krystyna razem z najbliższą rodziną została zmuszona przez władze komunistyczne do wyjazdu z Polski po II wojnie światowej. Kilka lat mieszkała w Szwecji (ojczyźnie matki), później zaś w Szwajcarii. W 1993 odzyskała polskie obywatelstwo (wcześniej była bezpaństwowcem) i wróciła na stałe do Polski. Zamieszkała w wydzielonym dla niej przez władze Żywca mieszkaniu w Nowym Zamku (dawnej własności rodziny).

W grudniu 2011 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.