Wodospad w Sopotni Wielkiej

Najwyższy wodospad w Beskidach jest w Sopotni Wielkiej na Żywiecczyźnie. Ma 12 metrów wysokości. W pobliżu rośnie kilka starych, okazałych drzew.

W Sopotni Wielkiej znajduje się najwyższy w Beskidach wodospad o wysokości 12 m, uznany za pomnik przyrody. W jego pobliżu jest także grupa starych drzew (kilka sosen i modrzew), między nimi stoi pomnik mieszkańców poległych podczas II wojnie światowej.

Sopotnia Wielka – potok górski w Beskidzie Żywieckim, na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego, spływający ze zboczy masywu Romanki i Rysianki, prawy dopływ Potoku Sopotnia powstałego z połączenia potoków Sopotnia Wielka i Sopotnia Mała. Długość całkowita to około 14 km.

Źródła położone powyżej 1300 m n.p.m. Ujście we wschodniej części miejscowości Sopotnia Mała na wysokości 470 m n.p.m.

W środkowej części biegu potoku, w miejscowości Sopotnia Wielka największy w Beskidach Zachodnich naturalny, 12 - metrowej wysokości wodospad.

Poniższy opis zaczerpnięto z tablicy informacyjnej:

"Przyrodnicza ścieżka dydaktyczna na trasie: Korbielów Kamienna - Pilsko - Sopotnia Wielka"

Znajdujemy się ponad górną krawędzią największego wodospadu w polskich Beskidach. Płynący doliną potok wyciął swoje koryto w skale i stąd w dnie koryta występują skalne progi. Najwyższy próg (o wysokości 10m) znajduje się poniżej mostu drogowego i został utworzony przez strugę płynącą wąską rynną i spadającą w dół po skośnie ustawionych warstwach piaskowca. Jest to rzadki przykład tzw. "wodospadu kataklinalnego", gdzie warstwy progotwórcze zapadają stromo, zgodnie z kierunkiem spływu wody.

Woda spływająca w dół jedną strugą w wyciętej płytkiej rynnie skalnej, spada do kotła eworsyjnego o głębokości do 5m.

Długość progu nad lustrem wody wynosi 15 metrów. Dno kotła eworsyjnego jest najeżone żebrami skalnymi ustawionymi skośnie, co łącznie z silnymi zawirowaniami wody stwarza śmiertelne niebezpieczeństwo dla kąpiących się. Koryto potoku poniżej wodospadu pogłąbia się do 12-15 metrów.

Szata roślinna w otoczeniu wodospadu uległa silnemu przekształceniu przez człowieka. Jedynie na stromych skarpach nad potokiem zachowały się fragmenty drzewostanu typu grądowego. W runie dominują tu kwitnące wiosną gajowce żółte oraz paprocie.

Zapraszamy do Żywca!

Zespół Żywieckiego Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego

joomla template 1.6